نائب رئیس مجلس شورای اسلامی با تاکید بر ضرورت تعیین الگو به شکل سیستماتیک گفت که برای الگو شدن ابتدا باید درون خودمان تغییر ایجاد کنیم.

به گزارش دفتر ارتباطات مرکز الگوی اسلامی ایرانی پیشرفت به نقل از خبرگزاری ایسنا، مسعود پزشکیان در بیستمین جلسه از مجموع نشست‌های گفت‌وگوهای راهبردی که در محل الگوی اسلامی ایرانی پیشرفت برگزار شد، اظهار کرد: اگر ما به دنبال الگو می‌گردیم بهترین الگو برایمان قرآن است. مشکل ما در قدم اول نبود نگاه مشترک در مفاهیم است و اینکه هر کس مفاهیم را از یک زاویه می‌بیند. متاسفانه زبان مشترکی برای این مسئله نداریم.

 وی با تاکید بر ضرورت تعیین الگو به شکل سیستماتیک خاطر نشان کرد: ما باید الگو را براساس ساختارهای سیاسی و سازمانی تعریف کنیم و نکته مهم این است که الگو تئوری نیست؛ بلکه باید آن را در عمل نشان دهیم و در عدالت و انصاف بهترین باشیم. اگر ما چنین الگویی ساختیم دیگران به سمت ما خواهند آمد. اما برای الگو شدن باید ابتدا درون خودمان تغییری ایجاد کنیم و تئوری‌هایی که می‌خواهیم را عملی کنیم.

نماینده مردم تبریز در مجلس شورای اسلامی اضافه کرد:‌ ما با راست و دروغ‌های زیادی در جامعه مواجه می‌شویم. گاهی بلد نیستیم حرف راست را بگوییم و یا گاهی نمی‌توانیم آن را بپذیریم. زمانی رئیس مجلس گفت که رئیس جمهوری ۵۰ درصد تخلف کرده است،  همان رئیس جمهور بعدها گفت که من سرسوزنی تخلف نکردم و این جا مشخص نشد چه کسی حرف راست را زده است. در حالی که قاعدتا دستگاه قضا باید به چنین موضوعی ورود می‌کرد و صحت گفته‌های یکی از این دو را روشن می‌کرد. متاسفانه ما با وزن دادن‌های غیرعادلانه‌ای در جامعه مواجهیم.

 این عضو هیئت رئیسه مجلس با اشاره به اهمیت در دست داشتن داده‌های صحیح برای تصمیم گیری اضافه کرد: تا زمانی که اطلاعات درستی نداشته باشیم نمی‌توانیم تصمیم درستی بگیریم و متاسفانه داده‌های ما بسیار ناقص هستند. بخشی از مشکلات نیز به مجلس مربوط می‌شود. گاهی ما در مجلس حرف غیرعلمی می‌زنیم و آن را تبدیل به قانون می‌کنیم. در حالیکه این قانون نیست که مثلا مشکل اقتصاد را حل می‌کند.

وزیر اسبق بهداشت و درمان در بخش دیگری از سخنان خود با مقایسه شرایط پزشکان در کشور ما با برخی کشورهای دیگر یادآور شد: کدام پزشک در دنیا می‌تواند ماهیانه دو میلیارد تومان درآمد کسب کند که در کشور ما چنین است و یا اینکه حقوق پزشک دولتی ۱۵۰ میلیون تومان است؛ در حالی که سرانه بهداشت و درمان ۴۰۰ دلار است.