چهارمين نشست از سلسلهنشستهاي انديشهورزي با موضوع «پارادایمهای مفروض الگوی اسلامی ایرانی پیشرفت؛ پارادایم متعادل سنّتی-تجدّدگرا» با سخنراني دكتر سيدسعيدرضا عاملي، استاد دانشكده مطالعات جهان دانشگاه تهران در تاريخ 27 مهرماه 1392 در محل مركز الگوي اسلامي ايراني پيشرفت برگزار شد.
در ابتداي جلسه، معاون علمي و تقسيم كار ملي مركز، هدف از تشكيل اين نشستها را ايجاد محيط تبادل نظر و همانديشي عالمانه، منطقي و صريح، توأم با پايبندي به اخلاق و حفظ حقوق ديگران برشمرد تا به تدريج نظرها و ديدگاههاي متفاوت صاحبنظران و دانشمندان درباره موضوع «پيشرفت» مطرح شود و دستيابي به ادبيات مشترك و دريافت جامع و همافزا درباره این مباحث ميسّر گردد.
دكتر عاملي با طرح اين موضوع كه «آیا الگوی اسلامی ایرانی پیشرفت صرفاً یک برنامه اجرايی مبتنی بر ظرفیتهای اسلام و ایران برای پیشرفت است یا ناظر بر تغییر بزرگي در حوزه معرفتی، زیرساختها و ظرفیتهای پیشرفت و در عین حال یک برنامه اجرايی متأثر از بنیانهای معرفتی و نهادی است» بحث الگوی اسلامی ایرانی را با ارائه دلايل خويش، تغییر ساختارمندي مبتنی بر تغییر پارادایمی دانست.
وي در پاسخ به چیستی پارادایم پیشرفت، وجود حداقل سه بزرگ پارادایم 1- سنتیگرا، 2- تجددگرا و 3) سنتی–تجددگرا را، که هر کدام در درون خود مدلهای متفاوتی را معرفی میکنند، مطرح كرد. دكتر عاملي با اشاره و توضيح نسبت به هر يك، بر پارادایم متعادل سنتی–تجددگرا براي الگوي اسلامي ايراني پيشرفت تأكيد كرد و آن را تغییر بنیادیني دانست که منجر به بازخوانی جایگاه جهانبینی اسلامی در نظام ارزشهای الگوی اسلامی ایرانی پیشرفت ميشود و نهادسازیها و ظرفیتسازیهای پیشرفت را جهت ميدهد.
از نظر ايشان، الگوی متعادل سنتی–تجددگرا، زبان مشترک جریان پیشرفت و توسعه است که با ریشه داشتن در مبانی اسلامی و ظرفیتهای ایرانی و الهام گرفتن از تجربیات مثبت جهان جدید -که در تعارض با مبانی ارزشی اسلامی نباشد- فرض میشود. تعادل مورد نظر در این پارادایم به بازتعریف جایگاه سنت و تجدد در مسیر پیشرفت و توسعه بازمیگردد.